طفره روی اینترنتی در سازمان: تبیین نقش تعدیل کننده درک کنترل سازمانی در رابطه بین

سالیان گذشته، ورود فناوری های الکترونیکی، به ویژه اینترنت در سازمان ها، مزیت های بسیاری را برای سازمان و کارکنان آن فراهم کرده است؛ با این وجود فناوری های نوین از جمله اینترنت، پیامدهای منفی نیز در پی داشته اند. در این پژوهش سعی شده است تا یکی از پیامدهای منفی ورود فناوری های نوین به سازمان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. طفره روی اینترنتی که بر استفاده غیر کارکردی از اینترنت به وسیله کارکنان در سازمان دلالت دارد، موضوع مورد بحث در پژوهش حاضر است. هدف از این پژوهش بررسی و شناسایی عوامل تأثیر گذار بر طفره روی اینترنتی، بین کارکنان سازمان است. با توجه به ادبیات موجود در مورد طفره روی اینترنتی، یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در بروز رفتارهای انحرافی هم چون طفره روی اینترنتی، عدالت سازمانی است. در این پژوهش نخست تأثیر عدالت سازمانی، به عنوان متغیری مکنون در عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت مراوده ای بر میزان طفره روی اینترنتی کارکنان بررسی می شود و سپس نقش تعدیل کننده درک کنترل سازمانی در رابطه بین عدالت سازمانی و طفره روی اینترنتی مورد بررسی قرار می گیرد. برای آزمون فرضیه اوّل پژوهش که بر تأثیر منفی عدالت سازمانی بر طفره روی اینترنتی تأکید می کند، از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج به دست آمده از داده های گردآوری شده، از طریق توزیع پرسشنامه ها در بین 152 کارمند یک شرکت فعال در زمینه خودرو نشان می دهد که فرضیه اول پژوهش تأیید می شود. هم چنین نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان می دهد که درک کنترل سازمانی نقش تعدیل کننده در رابطه بین عدالت سازمانی و طفره روی اینترنتی ایفا نمی کند.